Minorities, rijstwijn en regen

S ochtends ontmoeten we bij het ontbijt een van de eerste locals die goed Engels spreekt. Ze komt van oorsprong uit Saigon en na uitwisselen van contactgegevens vertrekken we richting onze gids.
We worden vrolijk ontvangen door Vinh, die me mee neemt naar zijn huis om een tweede motorbike te halen. Hij leert me in 5 tellen hoe ik met een handmatige bike om moet gaan en dan vertrekken we.
Het duurt even door ik de bike helemaal onder controle heb, maar al snel sta ik zonder kleerscheuren in een klein dorpje, Bahnar village. Hier worden we voorgesteld aan het hoofd van het dorp, die ons met een brede, 2 tandige lach onthaald. Vinh vertelt dat hij 5 jaar bij hem in huis gewoond heeft en spreekt de taal (Bahnar) heel goed. We leren meer over de cultuur en tradities van de Bahnar mensen. Na een korte wandeling komen we bij de begraafplaats, waar mensen tot 7 jaar na het overlijden van familieleden elke ochtend komen om de doden te voorzien van eten en met ze te praten. Na 7 jaar volgt er een tombabandonment ceremonie, waarbij ze met een buffalo een plaats in een tweede leven kopen.
We ontmoeten daarna een ander gezin, waar men voorbereidingen treft voor een herstel ceremonie voor een van de huizen in het dorp. De kinderen zwaaien enthousiast, vrolijk lachend en roepend. Vinh vertelt ons dat het gebruikelijk is om waardevolle spullen (bv rijst) buiten het huis te bewaren, zodat het niet verontreinigd wordt.

We stappen weer op de bike en vertrekken naar een dorp een paar km verderop, waar de Jarai mensen wonen. Hier worden we ingewijd in de tradities omtrent de rijstwijn. Het hoofd van het dorp nodigt ons uit om een liedje te zingen, zodat hij ons kan begeleiden met de gitaar. Daarnaast kunnen we traditionele kleding aan trekken en leert een van de vrouwen ons de traditionele dansjes van de Jarai. De mannen spelen op verschillende gongs en de kinderen grinniken langs de kant zachtjes om onze onkunde.

Volgende stop is bij een houten kerk in Kon Tum, welke oa gebouwd is door de grootvader van Vinh. Het is een schitterend gebouw, een combinatie tussen Vietnamese en Franse bouwstijlen. Van binnen is het ontzettend licht, door de ramen die er een aantal jaar geleden ingezet zijn. Buiten komen we een bruidspaar tegen en vertelt Vinh ons meer over de kerk en het ontstaan van Christendom in Kon Tum.
Daarna genieten we van een kopje koffie in een schitterend café, in een tuin gevuld met vijvers, houten beeldjes en bloemen.

De laatste stop is bij het dorpje Kon Koto, waar we onthaald worden door het hoofd van het dorp. Na een gezellige avond rondom de kruiken wijn en het eten, waarbij de sfeer nog verhoogd worden door de bakken regen die uit de lucht vallen, slapen we hier op een matrasje op de grond.